تخلیه ید

دو طرف دعوای تخلیه ید، معمولاً موجر و مستأجر است. بعضاً دیده می­شود که پس از اتمام مدت قرارداد اجاره مستأجره حاضر به تخلیه ملک نیست و همچنان متصرف است. در این مواقع موجر می­تواند با در دست داشتن سند مالکیت، قرارداد اجاره و نیز ودیعه (پول پیش)، به شورای حل اختلاف محل وقوع ملک، مراجعه و تقاضای صدور تخلیه ملک خود را نماید.

تفاوت خلع ید و تخلیه ید: دعوای تخلیه ید دارای منشاء قراردادی است یعنی متصرف و مالک سابقاً رابطه­ی قراردادی (مثلاً قرارداد اجاره) وجود داشته و در مدت زمان مقرر در قرارداد، متصرف قانوناً مبادرت به استفاده می­نماید ولی اکنون مدت قرارداد پایان یافته یا به دلیلی منحل گردیده و متصرف از تخلیه خودداری می­نماید. در مقابل، دعوای خلع ید منشاء قراردادی ندارد یعنی متصرف از همان ابتدا به طور غیر قانونی مبادرت به استفاده از مال غیرمنقول متعلق به دیگری نموده است.

 

سوألات مرتبط با تخلیه ید

چرا باید به وکیل مراجعه کنم؟؟

- صرفه­جویی در زمان (تقریباً دو هفته)

-عدم نیاز به حضور موکل در شورای حل اختلاف

-عدم نیاز به حضور موکل جهت اجرای دستور تخلیه

-مطالبه خسارت و اجرت­المثل ایام تصرف توسط وکیل

-برخورداری وکیل از اطلاعات حقوقی کافی

مدارک لازم جهت تنظیم دادخواست

-مدارک شناسایی موکل

-ارائه سند مالکیت

-ارائه قرارداد اجاره